Terug naar Nkoranza en etenstijd

Na twee intensieve dagen in Ho naderde het afscheid van mijn stad alweer. M’n oud gastmoeder had een lekkere (pittige) maaltijd voor ons gekookt voor onze laatste avond in Ho. Samen met Myrna, Ema en Dede zat ik aan tafel alsof ik nooit weggeweest ben. Het afscheid van de jongens viel me zwaarder dan verwacht. Ze bleven ons maar knuffelen, zo lief!

Vrijdag zijn we richting Koforidua vertrokken met een lange tussen stop in Akasombo. Naar mijn mening een van de mooiste plekjes van Ghana, dat moet Myrna gezien hebben! Nou ben ik er niet heel bekend, maar het Afrikiko hotel had de vorige keer een goede indruk achtergelaten. We hebben daar heerlijk kunnen genieten van de luxe en rust. Een boottochtje gemaakt over het Volta meer naar onder andere de grote dam en om een klein eilandje heen waarachter een dorpje verscholen lag. De mensen leven er nog midden in de natuur, veelal als visser. Na een lekkere lunch, werd de reis vervolgd naar Koforidua. ’s Avonds hebben we daar een drankje gedaan met Kwasi, de oud coördinator van Projects Abroad in Ho toen ik de eerste keer in Ghana was. De altijd vrolijke Kwasi nam ons mee naar een bar net ietsje buiten het stadcentrum, achter ons hotel. Overdag waren we er langs gekomen en toen zag het er allemaal nogal nietszeggend uit, maar zodra de avond valt komen er overal op straat tafeltjes en stoeltjes te staan. Super gezellig en je zit daar echt tussen de locals. Bij terugkomst in ons hotel bleek de sleutel van onze kamer kwijt te zijn.. Ik vond het eigenlijk wel grappig, typisch Ghana. Na wat wachten en het passen van andere sleutels bleek die van ons gewoon onder de telefoon geschoven te zijn. Eind goed al goed zullen we maar zeggen;) Na een prima nachtje in een mega groot bed zijn we terug gereisd naar Nkoranza.

Maandag is onze stage van start gegaan. Weliswaar op z’n Afrikaans, want ons werkrooster is woensdag pas bekend geworden. Globaal komt het op het volgende neer: ’s ochtends beginnen met fysiotherapie, helpen bij het ontbijt, assisteren in de summer school, special attention met een aantal kinderen (1op1 begeleiding), helpen bij de lunch, ’s middags tijd om hulpmiddelen te ontwerpen/maken/aan te passen en als laatste helpen bij het avondeten. Ik ben erg blij dat ik me nu op een aantal kinderen kan gaan richten en ze beter kan gaan leren kennen. Telkens van hot naar her dwalen voelde een beetje nutteloos, al hebben we de afgelopen dagen al wel schetsen en een verslagje gemaakt voor wat kleine hulpmiddelen.

Iets wat veel indruk op mij heeft gemaakt is etenstijd hier bij Hand in Hand. Veel kinderen beginnen iets van te voren al onrustig te worden. Zelf help ik Theresa, een autistisch meisje dat zelf ontzettend gretig en ongecontroleerd eet en daarom wat hulp nodig heeft. Zodra ze eten ziet wilt ze er meteen op af. Meestal probeer ik al even van te voren bij d’r te gaan zitten om te voorkomen dat ze bij iedereen eten weg pakt. Wat trouwens een gewoonte is van meerdere kinderen hier. Aangezien er altijd wat kinderen rond de keuken hangen komt er zodra het klaar is een stroom gillende kinderen richting de eet ruimte, het teken waarop de caregivers op staan om het eten te gaan halen. Binnen een korte tijd veranderd de eet ruimte dan in een slagveld. Eten wordt of met een lepel of met de hand gegeven. Aan vieze handjes die je vastpakken of gewoon weg voor de lol onder smeren geen gebrek. Veel kinderen kunnen door hun handicap niet echt netjes eten, regelmatig belandt de helft van het eten ergens op het gezicht of de kleren. Daarnaast beseffen niet alle kinderen wanneer ze genoeg hebben, waardoor iedere keer het een en ander uitgespuugd wordt. Dit gebeurt dan of in het grasveld of gewoon naast de tafel.. Na het eten komen de kippen de restjes opeten en gaat er een dweil over de tafel, opgeruimd staat netjes.

Nu nog even relaxen en dan morgen weer vroeg op om 7uur bij de fysiotherapie aan de slag te gaan. Gelukkig is uitslapen hier toch geen optie met allemaal hoestende/huilende/schreeuwende kinderen en kraaiende hanen tijdens de vroege uurtjes.

Liefs uit Ghana, Do