Atou

De titel betekend in het Twi knuffel en dat is iets wat ik enorm ga missen hier. Iedere ochtend kreeg ik een knuffel van Kojo Patrick. Zeg atou tegen Akoos en ze begint te lachen en geeft je een dikke knuffel. Balloon knuffelt graag een paar minuten lang en Kojo Joseph verstopt graag zijn hoofd in je buik. Atou, het toverwoord om contact te krijgen met sommige kinderen. Helaas is de tijd van afscheid nemen gekomen. Om die reden heb ik atou de afgelopen dagen en avond heel veel gezegt en gedaan. Een dikke afscheidsknuffel voor iedereen hier!

Woensdag was een erg leuke dag bij Hand in Hand. Er werd de hele dag gevoetbald en ’s middags een wedstrijd gespeeld tussen Hand in Hand en de G8. De laatste is een groep vrijwilligers uit Groningen die hier twee weken geklust hebben. Met een fanatieke scheidsrechter en twee fantastische grensrechters, gehuld in knal oranje overal en een tak met blaadjes als vlag, was het een erg officiële aangelegenheid. De toeschouwers die het spel iets minder interessant vonden drumden en dansten er lekker op los. Wat de sfeer erg ten goede kwam!
Dezelfde avond was er een feest om afscheid te nemen van de G8 en van Myrna en mij. Een gezellige avond waarop ik volop heb kunnen genieten van alle leuke kinderen, vrolijke caregivers en Afrikaanse muziek. We kregen beide een mooie foto collage als afscheidscadeau. Ter afsluiting hebben we samen met de caregivers in een kring muziek gemaakt terwijl er een voor een iemand in het midden zijn beste dansmoves weggeeft. Met de volgende tekst: eee jeee-ee en heel veel klappen is het echt een groot feest, fantastisch om te doen en te zien.

Veel mensen hier bij Hand in Hand hebben een speciaal plekje in mijn hart gekregen en ik zal ze nooit vergeten. De leuke en minder leuke eigenschappen, het maakt iedereen uniek. Omdat het onmogelijk is om alle kinderen en jongeren uit te lichten zal ik gewoon veel foto’s plaatsen om een indruk te geven van alle mooie mensen die we hier hebben leren kennen.

De afgelopen week hebben we ons bezig gehouden met het afschrijven van alle verslagen en het afmaken van de nieuwe rolstoelen van Alice en Paa Yaw. Dit houdt in dat er tafeltjes gemaakt en gemonteerd moesten worden en voor Alice een zithulp in de vorm van een soort harnas. De tafeltjes zijn zo goed als af, er moet alleen nog een laagje verf overheen. De zithulp is gemaakt, maar moet helaas nog gemonteerd worden. Domenic heeft beloofd dit voor ons te doen en daar vertrouwen we op. Het was een week vol stress en frustraties met vele dingen die tegen zaten, van ontwerp fouten en onbruikbare materialen tot veel stroomuitval.
Zowel van Mr. Baffo en Joe Ema, twee belangrijke mensen binnen Hand in Hand kregen we complimenten en dat was de stress zeker waard. Met name het compliment van Mr. Baffo, een zwijgzame man die niets zegt wat hij niet nodig vind, gaf me een trots gevoel. Ondanks dat ik zelf met me perfectionisme niet overal tevreden over ben, wordt ons werk wel gewaardeerd.
We hebben in ieder geval ons best gedaan alles zo goed mogelijk af te ronden. De verslagen zijn naar school gemailt, vanaf nu is het klaar!

Deze stage is gesponsort door veel mensen en die wil ik graag bij deze enorm bedanken! Net als alle mensen die flessenbonnen gedoneerd hebben bij de Albert Heijn in Huissen (deze ook bedankt) en Cumela Nederland voor het gratis in kleur kopiëren van foldertjes. Mede dankzij alle bijdragen hebben we onze stage tot een succes kunnen maken.
Alle medewerkers van Hand in Hand en in het bijzonder Patricia, Joe Ema, Mr. Baffo, Carlijn, Ab en Jeannette, bedankt voor alle hulp, jullie gaven ons het gevoel dat we welkom waren!
Iedereen die mijn blog las, hopelijk heb ik op een leuke manier mijn tijd in Ghana beschreven. In ieder geval bedankt voor je interesse!
Als laatste, maar heel belangrijk, Myrna medaasi paa! Ik ben blij dat we deze stage samen hebben gedaan en dat we deze nu gaan afsluiten met hopelijk een mooie reis:)

De komende twee weken gaan we namelijk wat meer van Ghana verkennen. Allereerst een paar dagen richting het noorden en de laatste week richting het zuiden. Gisteravond bij kaarslicht onze spullen moeten pakken, hoe primitief kan het zijn;) Schrijf graag nog een blog over onze reis, maar beloven kan ik het niet.

Liefs, Dorianne

Ps. Voor het bekijken van alle foto's bij deze blog moet je naar het foto overzicht gaan.