Safari, bos en tropische stranden

De titel zegt het al, we hebben veel gezien de afgelopen 1,5 week!

Onze reis begon in het noorden. De tro rit was redelijk comfortabel en er kwam zelfs nog een nummer van Ali B voorbij! Ghana blijft verrassen;) Het ging allemaal lekker vlot en nog dezelfde middag konden we Sonyo bezoeken. De rit er naartoe was nogal hobbelig en dat in een taxi die al een aanloop moest nemen om een drempeltje over te komen.. Sonyo is een dorp met bijzondere architectuur, de huizen zijn namelijk via wegen over de daken met elkaar verbonden. Via mooie houten trappetjes kun je dan naar beneden klimmen en kom je in een donker hutje terecht. Leuk om te zien, maar de gids had er niet zo’n zin en dat was jammer. Hij wist ons nog wel te vertellen dat het dorp zo is gebouwd om in het verleden vijanden te slim af te kunnen zijn.

Die nacht sliepen we in een simpel guesthouse met een hele aardige eigenaar. De man was trots op zijn werk en bracht ons zelfs met plezier om 03.30uur(!) naar het station. Daar vertrokken we een uur later richting Larabanga, waar vandaan je naar Mole national park kunt. De plek om op safari te gaan in Ghana.
’s Middags gingen we op jeep safari, waarbij je boven op een jeep zit en jezelf lekker laat rondrijden door het park. Het is het einde van het regenseizoen en dat betekend dichte begroeiing. Het spotten van dieren viel daardoor niet mee, maar toch wat antilopen, zwijnen, apen en vogels gezien. De volgende ochtend een wandel safari gedaan en toen konden we een stuk dichter bij de dieren komen. Zo’n jeep maakt toch net iets te veel herrie voor de meeste beestjes. Helaas waren er geen olifanten in de buurt, maar wel een mooie wandeling gehad.
Larabanga zelf heeft de oudste moskee van Ghana en de vorige keer kreeg ik er ook een boeiende rondleiding door het dorp. Dit keer viel dat allemaal wat tegen en vroegen ze vooral om geld. Op de terug weg naar Mole NP kreeg ik wel mijn eerste lesje scooter rijden. Of het nou heel verstandig is om dit te doen op een onverharde weg zonder helm is de vraag, maar het was wel leuk!
Naast safari’s biedt Mole NP ook een prima zwembad om lekker in te hangen en is het een goede plek om nieuwe mensen te leren kennen. Zo ook Larissa die net als wij op de slaapzaal sliep. Een gezellige meid die het wel leuk vond om met ons mee terug naar het zuiden te reizen.

Die reis leidde langs ons project om de laatste koffers op te halen en iedereen echt gedag te zeggen. We hebben een rondje gemaakt over het terrein en heel veel knuffels uitgedeeld en foto’s gemaakt. Sommige kinderen wilden niets van ons afscheid weten en keken ons niet meer aan, anderen bleven maar knuffelen. Afscheid nemen is nooit leuk, maar ik heb een top tijd gehad met iedereen en dat zal ik nooit vergeten!

De volgende stop was Bobiri, een bos en vlinder reservaat. Zodra we aankwamen waren we onder de indruk. Het guesthouse is omringt met bloemen en onze kamer was de mooiste in heel Ghana. Een muur was namelijk beschilderd met een prachtig bos, terwijl er normaal niets aan decoratie wordt gedaan. Op de veranda met uitzicht over het bos kregen we de volgende ochtend een ontbijt waar je u tegen zegt: 3 borden vol met fruit, 8 boterhammen, 2 omeletten, verschillende soorten beleg en de keuze uit koffie/thee/chocolade melk en dat alles voor twee personen. We hebben aardig ons best gedaan om zoveel mogelijk op te krijgen en een goede bodem te leggen voor de boswandeling.
Onder de leiding van gids Paul, een enthousiaste man die ook onderzoek doet, gingen we het bos in. Het is geen vlinder seizoen, dus groepen vlinders hebben we niet voorbij zien komen. Wel veel verschillende vlinders in allerlei kleuren en maten. In totaal leven er zo’n 400 vlinder soorten, 120 vogel soorten en weet ik hoeveel bomen er zijn. Van hele lange dunne bomen, tot gigantische dikke en bomen met doorns die zelfs een olifant nog zouden afschrikken.
Veel van deze bomen hebben ook medicinale werkingen en daar wist Paul ons veel over te vertellen. We hebben zelfs van verschillende bomen de bast geproefd of geroken. We troffen het wel dat we er op donderdag waren. Vrijdags kun je het bos namelijk niet in, dan is het van de dwergen. (Nee, dit is geen grapje!)

Vanuit Bobiri werd onze reis vervolgt naar de kust, om precies te zijn Cape Coast. Een toeristische plek, maar met een echte vakantie sfeer. Hier hadden we weer met Larissa en haar reisgenote afgesproken, aangezien zij tussendoor ergens anders heen waren geweest. Samen hebben we Cape Coast Castle bezocht, een slavenfort. Mijn tweede keer, maar de geschiedenis blijft heftig. Daarna heerlijk geluncht met uitzicht op zee en de dag afgesloten met souvenirs shoppen.

Richting de grens met Ivoorkust is er een dorp op palen in het water van een rivier. Dat wilden wij wel zien! Om alle tijd te hebben bleven we in een nabij gelegen strand lodge slapen. Met het voordeel dat je ’s ochtends een wandelingetje kunt maken over een verlaten strand met het geluid van de ruisenden zee en wuivende palmbomen. Oke, genoeg om jullie jaloers te maken;) Om eerlijk te zijn was het weer regelmatig winderig met bewolking, al levert dat wel mooie zonsondergangen op.
Om in Nzulenzu te komen, het dorp op palen, moet je een kano tocht van ongeveer een uurtje maken. Eerst door een soort moeras gebied, dan door een bos/mangrove en daarna over een meer. Het was my lucky day, we kwamen namelijk een best wel grote waterslang tegen. Gelukkig hing hij dood over een stok in het water! Het dorp zelf is nogal toeristisch, maar wel mooi om te zien hoe het helemaal van hout en bamboe is gemaakt. Sinds een paar maanden is er stroom en ik vond het wel grappig om iedereen van de nieuwe vrijetijdsbesteding te zien genieten: tv kijken.
Eten hebben we vooral in het Spaanse (tapas) restaurant gedaan tegenover de lodge. Een prachtige plek, helemaal van hout en perfect afgewerkt. Het eten was er buitengewoon lekker en we waanden ons even in Europa, tot de stroom uitviel:P

De afgelopen twee dagen hebben we doorgebracht in de green turtle lodge. Onze kamer bestond uit een rond hutje en de bar uit een vissersboot. Echt genieten van het strand, wat nog mooier was dan het vorige. Dit keer zat het weer wel mee en heb ik me prima met een boekje en af en toe een verkoelende duik in de zee vermaakt. De naam van de lodge zegt het al, er zijn schildpadden in de buurt. ’s Avonds hebben we met een gids een wandeling van 1,5uur gemaakt om er een te spotten. Heel veel krabbetjes gezien, maar geen schildpad te bekennen.

Inmiddels zijn we weer terug in Cape Coast om tijdens onze laatste twee dagen in Ghana van de zee en ontspannen sfeer te kunnen genieten. Morgen staat Kakum national park nog op de planning. Een tropisch woud waar je op 40m hoogte over touwbruggen kunt lopen. Ik herinner me de mooie uitzichten nog, dus dat gaat vast goed komen.

Vrijdag avond vliegen we naar London en vanaf daar de volgende ochtend naar Amsterdam. Rond half 11 zal ik dan weer voet zetten op Nederlandse bodem.
De afgelopen 3,5 maand zijn echt voorbij gevlogen. In het begin denk je alle tijd te hebben, nu vraag ik me af waar de tijd is gebleven. Ik heb er in ieder geval weer veel mooie ervaringen en herinneringen bij!

Liefs, Dorianne