Een Ghanese bruiloft

Hoi allemaal!

Het was een druk weekend! In verband met de bruiloft van mijn gastouders arriveerden er vanaf vrijdag allemaal vrienden en familie. De meesten sliepen ook bij ons in huis, geen idee waar, maar oke. Vrijdag tot en met zondag zijn ze vooral bezig geweest met koken, koken en nog eens koken.

Zaterdag was de grote dag. Alle Projects Abroad vrijwilligers waren uitgenodigd. Kristel en Audrey verblijven bij familie van mijn gastgezin, dus die kwamen sowieso. Verder kwamen Rob en Ivo, de rest ging reizen of had geen zin. Volgens planning zou het om 9.00 uur beginnen. Maar we leven hier in Afrika, dus Rob en Ivo kwamen rond 9.15 uur bij mijn huis aan en Audrey en Kristel zijn mijn buren dus die waren er al. Alle kinderen liepen nog in hun pyjama rond, dus het zou nog wel even duren. Na drie kwartier op mijn kamer gewacht te hebben besloten we om 10.00 uur naar de kerk te gaan, want dan zou het zeker beginnen was ons verteld. Niet dus, er waren bijna nog geen gasten en het wachten begon. Om 10.15 begonnen ze wel met bidden en muziek maken, maar dat is niet zo heel boeiend. Rob en Ivo zijn er vandoor gegaan, goed te begrijpen als je alleen maar moet wachten op een bruiloft van mensen die je niet kent.

Om 12.00 uur kwam Rejoice eindelijk aan in de kerk. Ze was heel mooi, vooral haar haar! (Foto's volgen later, ik heb het kabeltje van me camere niet bij me, dit is een onverwachts internetbezoek..) Vervolgens volgde er een dienst van meer dan twee uur.. Echt veels te lang. De man die John en Rejoice trouwde was echt een kl**tzak, hij zeurde alleen maar over de slechte microfoons en maakte flauwe en lullige grapjes. Rejoice was heel zenuwachtig en toen ze zijn woorden moest nazeggen maakte de man hele lange zinnen die ze niet kon onthouden en ook daar deed hij heel moeilijk over. Daar sta je dan voor al je familie en vrienden.

De receptie was thuis en de hele tuin zat vol met mensen. Er was een buffet met twee soorten rijst, pasta, saus, salade, kip en er was ook banku met soep. Begreep opeens waarom de hele familie al twee dagen aan het koken was! Helaas was de salade net op voor het onze beurt was bij het buffet (en ik had zo zin in groente..). Toen Johns tante vroeg wat we van het eten vonden was ons antwoord daarom: heerlijk, alleen was net de salade op. Het was meer voor de grap, maar ze gingen speciaal voor ons nieuwe salade maken! Echt heel lief en lekker! Het feest was rond 16.00/16.30 uur afgelopen, maar het was nog wel gezellig met alle mensen die in het huis bleven overnachten.
Om 21.00 uur lag eigenlijk iedereen in bed. John, David (zijn broer) en een vriend gingen nog uit. Ze vroegen Audrey, Kristel en mij ook mee, maar ben blij dat we nee gezegt hebben, ze waren pas om 4.00 uur thuis..

Johns familie (van Rejoice zie ik niet zo veel) is echt super aardig. Iedereen maakt een praatje en helpt mee. Zijn moeder blijft nog een paar dagen en dat vind ik alleen maar gezellig, ze is altijd vrolijk!

De volgende dag heb ik mijn kamer maar schoongemaakt, iedereen had met de bruiloft zijn schoenen aangehouden in huis, dus overal lag zand. 's Middags met een aantal vrijwilligers wezen zwemmen bij het Freedom hotel. Heerlijk relaxt. Mijn gastgezin en veel van de gasten die bij ons verbleven kwamen aan het eind van de middag ook. Ze vierden de verjaardag van een broer van John (geen idee wie) en een zwager. Er werd allemaal eten van thuis gebracht, dus konden we opnieuw genieten van rijst met sla. Ze hadden ook een snack gemaakt: gefrituurde slak. Zoals John zei: 'I know Doriena will try everything', dus ik kon er helaas niet onderuit. Alleerst brandde mijn mond als een gek van de hete peper die er op zat, de structuur lijkt op die van winegum en de smaak is verder nogal vreemd, niet echt mijn ding. Heb er uiteindelijk twee op van de drie die er op het stokje zaten, mijn excuus: veels te veel peper! Gelukkig gingen ze er mee akkoord.
Nog een drankje gedronken en voetbal gekeken bij de White House. Ghana won met 1-0 van Angola, dus iedereen was blij:P

Thuis kwamen Kwasi en Mr. Hii van Projects Abroad langs met nieuws. Believe de gastmoeder van Kristel en Audrey had een telefoontje gehad, ze kreeg de mogelijkheid om een soort van opleiding te volgen voor een maand. Ze moest meteen ja of nee zeggen, haar antwoord was ja en dat betekend dat ze vandaag al naar Accra moet vertrekken. Kofi, haar man is druk met werk en studeren en heeft geen tijd om voor hun gasten te zorgen, dus vanaf vandaag komen Kristel en Audrey naar mijn gastgezin. Ik vind het gezellig, maar voor hun is het nogal raar. Ze zijn hier een en twee weken en begonnen net te wennen.

Ik ga gauw naar huis, helpen overhuizen. Foto's volgen denk ik later deze week.

Liefs Dorianne

27-01-2010

Even een toevoeging op mijn blog, was wat vergeten en ga foto's plaatsen vandaag.

Heb mijn Afrikaanse jurk niet met Rejoice, zoals de planning al een maand was, gekocht, maar met John! Shoppen met je gastvader is best leuk moet ik zeggen. Hij bracht me naar een klein winkeltje met jurken, tassen, sieraden en zelfs wat houten beelden. Heb uiteindelijk een lange jurk gekocht met een groen, blauw en bruine print. Meteen ook een klein tasje erbij gekocht, want mijn tas van nike is nou niet echt geschikt voor een bruiloft en me ook meteen een ketting aan laten smeren. Moet zeggen dat het geheel goed geslaagd was en dat voor 20 euro.
In de winkel was ook de 4 jarige dochter van de eigenaresse, een heel hyperactief kind. Wel heel leuk voor 10 minuten! Ze kwam zelfs het pashokje (ja die was er!) in en ze heeft de jurk voor me vastgehouden terwijl ik me omkleedde. Zo maak je nog wat eens wat mee.

Inmiddels zijn Kristel en Audrey bij mijn gastgezin ingetrokken. Heel gezellig! Jammer genoeg was Kristel de afgelopen dagen ziek, maar ze heeft van Eric (Projects Abroad medewerker en verpleger) een heleboel medicijnen gekregen en het gaan nu weer wat beter. Van het weekend is er een feest in Accra van Projects Abroad, hopelijk kan ze mee.

Dat was het weer, tijd om foto's te plaatsen!