Fafale en Nana

Hoi allemaal!

Even een update over mijn werk van de afgelopen dagen.

Donderdag gingen we op outreacht naar Airfield school om wondjes/wonden te verzorgen. Hard nodig, soms snap je echt niet hoe ze het voor elkaar krijgen. Heb alleen geassisteerd, er waren genoeg mensen om te behandelen. Vond het wel prima.

Vrijdag ging ik ook naar Airfield school, dit keer om les te geven. Althans dat was het plan. Na een kleine inspectie bleken nog maar twee kinderen hun verband om te hebben. Twee meisjes die extra goed verbonden waren, hadden hun verband er alweer vanaf gehaald. Nana heeft een grote wond op haar enkel, waar ze een blaadje op plakt ter bescherming, maar het maakt het alleen maar erger. Fafale heeft drie wonden op haar benen, die gelukkig aan het genezen zijn, maar wel schoongehouden moeten worden.
Leraar Dan had hun ouders gevraagt naar school te komen, zodat hij ze kon laten zien wat wij deden en waarom. Helaas konden ze niet komen, het zoeken van brandhout was belangrijker.

Het heeft echter geen nut als wij outreaches houden en de ouders de wonden vervolgens niet serieus nemen. Shifra en Bisman (een man die bij de bouw van de nieuwe school helpt) zijn daarom met Charlotte en mij naar het dorp van Fafale en Nana geweest. De meiden (rond de 4 en 5 jaar oud denk ik) gingen met ons mee om de weg te wijzen.

In het dorp waren dertien kinderen die niet naar school gingen, schokkend gewoon. Je wilt die mensen echter niet de les gaan lezen, want het is hun manier van leven. Toch hebben we geprobeert uit te leggen waarom het belangrijk is de kinderen naar school te sturen.
Fafale wordt door haar oma opgevoedt. De vrouw is uitgeput van haar zware leven en is te moe om voor haar kleinkinderen te zorgen, die in feite gewoon door eigen kinderen gedumpt zijn. Nana wordt door haar tante opgevoedt, ook gedumpt door haar eigen ouders. Deze mensen hebben al genoeg zorgen zonder voor deze kinderen te moeten zorgen.
Fafale had die ochtend geen ontbijt op en was toch naar school gelopen. Haar broertje, die ik op school al miste, had echter die energie niet en blijft dus gewoon thuis.

Nadat Bisman ons had voorgesteld en namens ons gevraagt had waar het verband was gebleven, bleek dat het verband van Fafale niet was weggegooit. Gelukkig, want het was een speciaal verband met elastiek dat je kunt hergebruiken. Op een houten bankje heb ik Fafale's en Nana's wonden verzorgt om te laten zien wat we doen. Op school huilden de meiden echt super veel en nu waren ze een stuk rustiger. Waarschijnlijk omdat we ze nu niet zo overvielen met een hoop materialen. Ik had gewoon de hoognodig spullen in me tas gestopt, terwijl er bij een outreach twee tafels vol met zooi liggen. Wel was is zo slim om handschoenen te vergeten, gelukkig had Charlotte er een paar in haar tas zitten. Ook nog een ander meisje behandeld met vier wonden. Er zal allemaal pus onder, dus ik moest haar best wel wat pijn doen. Niet fijn, maar ze was heel flink!
Of we echt een verschil hebben kunnen maken weet ik niet. Hopelijk zie ik maandag wat meer van de kinderen terug op school en snappen ze dat het verzorgen van wonden heel belangrijk is. Bisman heeft uitgelegt dat het verband er, als het blijft zitten, drie dagen op moet blijven. Wij kunnen het dan op maandag weer verzorgen en opnieuw verbinden.

Nana en Fafale hadden allebei een dikke glimlach op hun gezicht toen we op de terug weg in de auto zaten. Een beetje extra aandacht deed ze goed. Hopelijk blijven ze naar school gaan en krijgen ze een beter toekomst dan hun familie!

Fijn weekend,
Liefs Dorianne