Home alone, markten en armoede

Hoi allemaal!

Hoor allemaal verhalen over veel sneeuw en kou in Nederland. Hoe anders is het hier. De afgelopen dagen was het veel bewolkt (maar niet minder warm) en het heeft zelfs geregent (dus viel de stroom uit). Vandaag schijnt de zon weer heel fel en zijn me schouders verbrand.

Afgelopen week was ik 3 dagen alleen thuis samen met Joyce, de huishelp. Joyce gaat nooit uit, dus wilde ik haar mee uit nemen naar The White House om daar wat te eten. Hoeft ze ook niet te koken dacht ik. Vlak na aankomst viel echter de stroom uit, voor 45 minuten, echt het toppunt tot nu toe. Joyce was moe en wilde naar huis en net als we naar buiten lopen, je raad het al, gaat de stroom weer aan.. Ik baalde flink, want het was niet bepaald wat ik had verwacht. Ons diner bestond uiteindelijk uit koekjes, pinda's en rookworst die ik maar had warm gemaakt om toch wat echt eten te hebben. Joyce vond het helaas niet lekker, mjah toen had ik weer meer.
De volgende dag wilde ik haar weer mee uit nemen, in de hoop dat de stroom niet uit zou vallen. Joyce wilde echter thuis eten. Als ze niet kookt hebben de honden namelijk geen eten, want die eten altijd onze restjes op. Wat haatte ik die rot beesten, in plaats van friet met sla at ik banku met groene kruidensaus, niet bepaald me favoriet.
Al bij al was het nogal raar om alleen thuis te zijn in andermans huis. Gelukkig is iedereen nu weer thuis!

Zaterdag heb ik samen met Emma een dagtrip gemaakt om twee markten te bezoeken.
De eerste was een kralenmarkt. Na een half uur gewacht te hebben op het station tot dat de trotro vol zat konden we eindelijk vertrekken. Bij aankomst zagen we alleen een gewone markt en nergens kralen. Klopt die reisgids wel? Uiteindelijk vonden we de kralenmarkt en er waren echt heeel veel kralen! Veel armbandjes, te veel keus, dus ook te veel gekocht.
Vervolgens gingen we naar een ander stadje waar een houtmarkt was. Geen echte markt, het waren kraampjes langs de weg, maar toch. Heel veel maskers, die vaak boos kijken, niet echt mijn ding. De houten afbeeldingen van dieren, vrouwen en dorpen wel. Ook zag je veel drums en souveniers. Leuk om rustig rond te kijken, als de verkoper je niet lastig valt en je allerlei dingen opdringt.. We waren dan ook de enige bezoekers en je moet toch wat om je geld te verdienen.
Tijdens onze wandelijk door het stadje op weg naar het station zagen we in een steegje twee jongens tafeltennissen met allemaal kinderen er omheen. Even toegekeken en met de kinderen gespeeld, alles kan hier, dat maakt het zo leuk!

Emma vertrekt vandaag richting huis en daarom zijn we gister naar een dorpje net buiten Ho geweest. Daar woont een familie die ze geholpen heeft en ze wilde hun nog wat spullen geven die ze niet meer nodig heeft. De moeder was er niet, dus speelden we Uno (een soort kaartspel) en voetbal met de kinderen uit het dorp. Heel gezellig!
Moet zeggen dat het wel veel indruk op me maakte. Het is een arm dorp, mensen leven in hutjes en sommige kinderen lopen echt in vodden rond. Toch straalden ze tijdens alle spelletjes en hebben ze de grootste lol met een lekke bal.

Dan besef je opeens hoe groot de verschillen tussen arm en rijk zijn. De mensen uit de dorpen zijn eigenlijk de mensen die je wilt helpen, maar dat doe je alleen tijdens de medische outreaches. Mijn werk op school is heel anders. Het is best nuttig om de kinderen meer aandacht te geven en wat meer creatieve dingen met ze te doen, maar de kinderen in de dorpen kunnen die hulp veel beter gebruiken. Helaas kun je niet iedereen helpen, al zou je dat soms best willen.

Verder is school deze week weer begonnen. Leer inmiddels met de kinderen omgaan en zij raken aan mij gewent. Helaas hebben er vandaag twee kinderen in hun broek geplast terwijl ik ze op schoot had.. Gelukkig deden ze niet moeilijk toen ik een half uur eerder naar huis ging, schone kleren en een douche waren erg welkom.

Tot de volgende blog.
Liefs,
Dorianne