Oud en nieuw

Gelukkig nieuw jaar!!

Hoop dat iedereen goed oud en nieuw heeft gevierd. Ik heb de oliebollen wel gemist moet ik zeggen.

Op oudjaarsdag ging ik 's ochtends met medische vrijwilligers op outreach. Eric, de begeleider van Projects Abroad, nam ons eerst mee naar een gebouw in de stad, volgens mij werden er baby's en kleine kinderen gecontroleerd en geholpen. Er waren echter geen kinderen, want het was marktdag en dan gaat iedereen naar de markt.
Dus werd er besloten om naar een dorpje net buiten de stad te gaan. Er waren vooral oudere mensen en kinderen. Er stonden veel nieuwe huizen, niet heel groot, maar toch. De meesten waren echter leeg, op een paar matten om op te slapen na. Veel oude mensen hadden misvormde voeten met hele grote wonden, maar een behandeling is voor hun echt niet te betalen. Dus deden wij dat voor hun. Eigenlijk kon je het moeilijk voeten noemen. Het waren ovale stompen met soms nog een paar tenen. Volgens mij kwam het door te veel staan en slechte verzorging. Ook was de bloedsomloop in de voeten heel slecht, waardoor de wonden die ze hadden niet genezen. Soms lag de hele onderkant van de voet open. Eric verzorgde de voeten en wij als onervaren vrijwilligers mochten alles aangeven en verband knippen. Niet heel boeiend werk, maar je ziet op zo'n ochtend veel meer dan dat je gewoon op school werkt.

Op de terug weg gingen we bij een ander dorp langs waar Emma, een van de vrijwilligers, veel voor een familie had gedaan. Deze mensen waren echter zo dankbaar dat ze Emma een levende kip wilde geven. Ze hadden helemaal niets, leven in een hutje en toch willen ze het geven. Emma kon het echt niet aannemen, waar de familie eerst boos om was, maar later begrepen ze het wel. Best een lastige situatie.

Als afsluiter gingen we wat drinken en friet eten bij The White House. De uitgaansgelegenheid van Ho, een soort cafe met restaurant.

Ghanezen vieren oud en nieuw in de kerk. Ik was er al vroeg, want de pastoor had gevraagt of ik een film kwam kijken van de outreach die ze hadden gedaan naar een dorp om arme mensen kleren te doneren. Na een uurtje wachten begon de film eindelijk. Hij was in Ewe, dus was er een vrouw die het voor mij ging vertalen, heel aardig. De film was echter niet zo boeiend. Eerst zie je een hoop gepreek, daarna het uitdelen van de kleren (en dus een grote dringende mensen massa)en tot slot danken ze de Heer. Dat bleek echter de film van vorig jaar en de film van dit jaar volgde daarna, ook al was hij bijna hetzelfde. Gelukkig viel de stroom halverwege uit en kon ik even naar huis om een uurtje later, rond 22.00 uur, weer met mijn gastfamilie naar de kerk te gaan.

Inmiddels was iedereen aan het bidden of iets wat daar op leek. Sommige liepen rond met een diepe frons op een gezicht en dit ging zo even door.. Gelukkig belde pap en mam, zodat we samen af konden tellen voor het nieuwe jaar in Nederland. Dat was namelijk een uur eerder dan in Ghana. Toen ik terug kwam was iedereen aan het dansen. Daarna werd er gebeden, nog meer gedanst en muziek gemaakt.
De pastoor ging ook mensen van hun kwade geest verlossen. Tenminste volgens mij was het dat. Er stond een rijtje mensen vooraan en hij verloste iedereen apart. Twee vrouwen begonnen helemaal te shaken en rond te tollen. Ik begreep opeens waarom er drie jonge mannen om de persoon heen stonden die de pastoor aan het verlossen was. Weet niet zo goed of ik het echt moet geloven, maar een vrouw was echt heel ongecontroleerd aan het bewegen.. Zo maak je in ieder geval wat mee.
Om 1.45 uur ging ik samen met de kinderen naar huis, moet zeggen dat ik wel weer genoeg kerk had gezien voor die avond. Sommige mensen zijn echter tot 6.00 uur doorgegaan..

Nieuwjaars dag zouden we gaan zwemmen, maar aan het eind van de middag besefte ik dat dat niet zou gaan gebeuren. Waarom weet ik niet, maar vond het wel balen. Had best zin in een plons en het was de jongens de hele week beloofd. Ze leken het niet erg te vinden, maar vind het toch lullig. De hele dag voor de tv hangen is best saai. Zeker voor een feestdag.
Dan mis ik thuis ook wel, niet alleen pap, mam en Maaike, maar me eigen bed, me all star en chips. Het eten is hier best goed als je er aan gewend bent, maar bijna overal zit tomaat, ui en vis in en dat begint inmiddels te vervelen. Gelukkig heb ik deze week al twee keer sla met gebakken ei als ontbijt gehad, echt heel luxe!

Tijd om foto's te plaatsen, hoop dat het lukt. Zit in een duur, maar relatief snel internet cafe, dus ik heb goede hoop!

Liefs, Dorianne