Sapa en Halong Bay

Om in Sapa, wat in het noorden van Vietnam ligt, te komen stond er een ritje met de nachtbus gepland. Het idee is leuk, allemaal een stoel waar je een soort van in ligt en zodra de dag begint ben je op de plek van bestemming. Na wat wachten kwam de bus opdagen en konden we ons klaar maken voor de avond/nacht. In de bus zijn drie rijen met ‘stapel’bedden, met daar tussen hele smalle paadjes. Je ligt met je voeten onder de rugleuning van de persoon voor je, waardoor je niet echt veel ruimte had. Het was donker toen we vertrokken en al snel werd ik slaperig. Je ligt echter op een leren stoel, gaat zo lekker plakken:P Zeker als de bus stopte en de airco er mee op houdt.. Na een paar uurtjes slapen werd ik wakker en inmiddels bleken er ook in de gangpaadjes mensen te liggen. Hierdoor was het onmogelijk om bij de wc te komen en je raadt het al: ik moest natuurlijk plassen. Uiteindelijk over het bed van een ander meisje heen mogen klimmen en zo kon ik toch weer ‘door slapen’. Echt goed lukte dit niet, ik denk dat ik even veel geslapen als wakker gelegen heb. Na deze onrustige nacht kwamen we al vroeg aan in Sapa.
Na een douche en ontbijt kon onze trektocht beginnen. Met een groep van ongeveer 10 mensen en onze gids Su gingen we op pad. Het begon over de gewone weg, maar al snel liepen we op smalle, soms modderige paadjes tussen de rijstvelden. Het uitzicht was super mooi! Helemaal helder was het niet, maar door de zon lichten de groene rijstvelden extra op. De hele tijd liepen er andere vrouwen en kinderen mee die je af en toe een handje hielpen op de stijle stukjes, maar ondertussen ook non-stop dingen aan je probeerden te verkopen. Dat laatste ging op een gegeven moment wel irriteren, maar je doet er weinig aan. Na een tocht van ongeveer 10km kwamen we aan bij onze homestay in een klein dorpje. Het huis had een giga zolder waar een soort slaapzaal was gemaakt. Echt een homestay gevoel was er dus niet, maar de twee dochtertjes van de eigenaresse renden gezellig rond, dus dat maakte de sfeer weer goed. De buren hadden een leuke bar en daar hebben we met z’n allen wat drankjes gedaan. De taart voor m’n verjaardag ontbrak, maar daar werd het niet minder gezellig van! Na een flinke avondmaaltijd was iedereen moe en toen de stroom ook nog uitviel, lagen we allemaal al om 20.30u op een oor.
De volgende ochtend vroeg opgestaan om van het uitzicht en de rust te genieten. Het was een prachtige zonnige dag en ik zag al op tegen de hitte tijdens de tocht. Nergens voor nodig, want snel na vertrek begon het te regenen. Eerst nog zachtjes, maar al snel was het een stevige bui die de paadjes van klei in een glibberige modderpoel veranderde. De route bestond voor een groot deel uit steile paadjes en er zijn heel wat mensen onderuit gegaan. Met de hulp van twee meisjes van 9 en 12, die me de juiste paadjes aanwezen en mijn hand vasthielden, is mij dat bespaard gebleven(a) Aan het eind heb ik van beide maar een armbandje gekocht. Uiteindelijk stopte de regen en hielden we bij een waterval pauze. Je kon de rotsen opklimmen en lekker bij het ruisende water zitten. Onze gids riep ons echter al snel terug, aangezien het beekje waar je overheen moest stappen in no-time in een mini rivier was veranderd door alle regen. Tijdens het afzetten voor de sprong gleed ik natuurlijk uit en belande ik in tot over mijn knieen in het water, blunder momentje.. Mijn broek was wel meteen schoon, maar mijn schoenen hebben er drie dagen over gedaan om te drogen:P Die avond vertrok iedereen uit de groep weer naar Hanoi, terwijl ik nog een dagje zou blijven. Mezelf vermaakt met het maken van reisplannen met een verlaat stukje verjaardagstaart bij een leuk cafeetje. Kwam helaas wel tot de conclusie dat er echt heel veel leuks te doen is hier in Vietnam en kiezen is nou eenmaal niet mijn sterkste punt:P
Na een nachtje in een heerlijk groot bed in het hotel, stond de volgende dag nog een kleine trekking op de planning. Die nacht had Nederland verloren van Argentinie en natuurlijk zit ik in de groep bij een stel Argentijnen. Voetbal was een belangrijk gespreksonderwerp, maar het was wel gezellig. Een andere grotere en mooie waterval bezocht via een erg toeristische route. We gingen ook nog naar een soort lokale dansvoorstelling. De dansers waren, na vast al vele shows, hun enthousiasme een beetje verloren, waardoor het niet echt boeiend was. Inmiddels goot het weer van de regen, maar gelukkig verliep deze tocht over verharde weggetjes. De terugweg naar Hanoi verliep rustig en dit keer heb ik zelfs redelijk goed geslapen in de bus:)

Om vijf uur ‘s ochtends werden we al in Hanoi afgezet en moest ik nog een paar uur wachten op de volgende bus, die me naar de Halong Bay zou brengen. Daar ging ik een boottour doen van drie dagen. De boten zelf zien er aan de buitenkant nogal vervallen uit, de kamers zelf waren gelukkig echt netjes! Het landschap is bijzonder met allemaal puntige rotsen en bergen die uit de zee steken. Jammer genoeg bestond het weer uit regen, regen en nog meer regen, afgewisseld met een tropische bui. De reisgroep was echter heel gezellig, dus we hebben ons prima vermaakt! De eerste middag begon met een bezoekje aan Paradise Cave. Er was weinig paradijslijks aan, in een grote mensen massa schuifelde je door de mooie grote grot heen. Alles was helaas verlicht in duizend en een verschillende kleurtjes, waardoor de inpact eigenlijk te niet werd gedaan. Het regenende daarna iets minder hard, wat goed uitkwam, want we gingen cajakken. Lekker in een bootje rond peddelen en door grotjes heen gegaan om in kleine baaitjes uit te komen. Het was echt heel erg leuk! De middag met een sprong van het bovenste dek afgesloten en lekker in zee gezwommen. Zelfs daar ontkom je niet aan de ondernemende Vietnamees, want er kwam een vrouw op een klein bootje vragen of we niet nog wat te snacken of drinken wilde. Daarbij liet ze duidelijk weten dat ze geen bier of wijn had, natuurlijk het enige waar we echt interesse in hadden. Het blijkt echter zo te zijn dat ze dat niet mogen verkopen, maar na wat aandringen bleek ze een geheime kist te hebben vol met bier. Zo had ze toch weer wat klanten weten te scoren. Die avond lekker rondgehangen en tafelvoetbal gespeeld. De bar sloot al om 22u en dat noemt zich dan party cruise..
De tweede dag zouden we naar een onbewoond strand gaan, maar eerst werden we nog met een kleiner bootje naar een rots gebracht die je kon beklimmen om vervolgens van ongeveer 15m hoogte de zee in te springen. Mij niet gezien, maar het was leuk om de mensen die wel durfden te zien springen. Na de lunch gingen we dan uiteindelijk naar het eiland, bootje af, bus in, ander bootje op en toen waren we er eindelijk. Het was gelukkig wel droog, maar nog steeds grijs. Het resort bestond uit mooie gebouwen, maar buiten lag alles helemaal vol met troep die aangespoeld was. In de zee zelf dreef ook vanalles rond, dus erg idyllisch was het niet. Ze waren zwaar overboekt, dus terwijl ons vier-persoons kamers waren beloofd, lagen we met negen mensen op een zeven-persoons kamer. Verre van ideaal, want voor zeven mensen was het al niet erg ruim. Er was echter weinig aan te doen. Vier Nederlandse jongens hebben er wel nog 5 gratis biertjes pp voor ons uit weten te slaan, dus dat was een kleine goedmaker. ‘s Avonds een goed feestje gevierd, wat eindigde door een flinke, je raad het vast al: tropische bui.
Vanochtend moesten we om 7.15u ontbijten, wie dat bedacht heeft wordt bedankt.. Om 8uur zouden we het eiland namelijk moeten verlaten om op tijd in Hanoi terug te kunnen zijn. Het was echter eb, waardoor de grote boot niet aan kon meren en er eerst een ander kleiner bootje geregeld moest worden die ons in delen naar de grote boot kon brengen. Top geregeld en uiteindelijk hebben we nog ongeveer 1,5uur rondgehangen voordat we konden vertrekken. Na weer een bustrip, boottocht en nog een busreis (lees: een paar uurtjes slaap) was ik het gesleur met bagage en wachten wel zat. Vanmiddag na aankomst lekker rustig aangedaan. Morgen is het weer vroeg dag en vertrek ik richting het zuiden.

Liefs, Do